10 de fevereiro de 2016


 István Sándorfi© – “Hommage nepharene”

MÍRAME ben
fáloche desde o máis profundo
con todas as extremidades conformes
a punto, hábiles
para que nos entendamos
cara onde indican mans
os pés sairán correndo
nese preciso instante veloz
do que non quero escapar
nese momento crucial no que
o corpo fica abandonado
e o que rexe é tan lúcido
que dá medo
Teño curiosidade por verte
paseando pola rúa
no declinar da tarde
e saber de quen levas collida a man,
quen che fai sorrir
con esa paixón desbordante
Mírame ben
non teño os pés no chan

Tanto amor traerá hordas dolorosas

2

Tanto amor traerá hordas dolorosas
fontes de pracer
Sufrirás tanto como ames
niso consiste a felicidade
en amar, máis que en sentirse amado
O amor, roupa húmida tendida ao sol
esperando, esperar sempre á fera insaciable
que veña devorarte con tanta paixón
que a brevidade da vida che sexa leve
que sexa comigo tan leve
como no declinar da tarde unha posta de sol

3

Nunha posta de sol

O teu recordo é unha mancha indeleble
porque derramaches o amor
oculto na última copa
sobre o meu pantalón
e a gotiñas case inapreciables tamén
nos meus zapatos de diario.

Licencia de Creative Commons


Sem comentários:

Enviar um comentário