13 de junho de 2016

MARCHACHES como as cereixas de maio
collidas da man de dúas en dúas,
logo do rotundo esplendor
e quedamos con doce sabor intenso na boca
a rebentar
tanta fartura fainos moito máis lentos
non damos creto
e aínda cos labios morados
tentamos
que reaccionen as mans
e as mans sen tino non responden
para apañar as carabuñas
deste campo minado
no que nos deixaches abandonados
moito antes de tempo.



Licencia de Creative Commons

7 de junho de 2016

A VIAXE




Que pouco temos por dicirmos
ti e mais eu,
as palabras que falan de nós
prefiren quedar á sombra
ao recendo da maceira en flor
Acompáñame golpeada e medio rota
cargada  de máis coma sempre, a maleta
por aquilo de recordarme o efémero das cousas
Eu pertinaz a miúdo
sento nela para fechala
e manteño a ilusión vigorosa
baixo cadeado
para que na viaxe nin unha soa peza
por máis que se empeñe
quede atrás.
Licencia de Creative Commons