22 de setembro de 2015

POMPEII


Miro nos rostros consternados
de Pompeii abrasada
a forza arrasadora do Vesubio
a traxedia inesperada
corre a mares de lava
polas vías de pedra que a atravesan
e renxen os carros
e oubean intensamente as lobas no lupanar
por dar pracer tamén nun último intento
antes da inhalación letal.

Oh! bela Pompeii desvastada
aínda así e todo conquistas
as túas ruínas gardan a esencia
de canto perdura
e síntome cativa
contigo comparto o que son, o que amo
e o diario da vida
escrito nos muros.

Raquel Pazos
Licencia de Creative Commons

Sem comentários:

Enviar um comentário