István Sándorfi© – “Hommage nepharene”

MÍRAME ben

fáloche desde o máis profundo

con todas as extremidades conformes

a punto, hábiles

para que nos entendamos

cara onde indican mans

os pés sairán correndo

nese preciso instante veloz

do que non quero escapar

nese momento crucial no que

o corpo fica abandonado

e o que rexe é tan lúcido

que dá medo

Teño curiosidade por verte

paseando pola rúa

no declinar da tarde

e saber de quen levas collida a man,

quen che fai sorrir

con esa paixón desbordante

Mírame ben

non teño os pés no chan

Tanto amor traerá hordas dolorosas

2

Tanto amor traerá hordas dolorosas

fontes de pracer

Sufrirás tanto como ames

niso consiste a felicidade

en amar, máis que en sentirse amado

O amor, roupa húmida tendida ao sol

esperando, esperar sempre á fera insaciable

que veña devorarte con tanta paixón

que a brevidade da vida che sexa leve

que sexa comigo tan leve

como no declinar da tarde unha posta de sol

3

Nunha posta de sol

O teu recordo é unha mancha indeleble

porque derramaches o amor

oculto na última copa

sobre o meu pantalón

e a gotiñas case inapreciables tamén

nos meus zapatos de diario.