Non
todos calamos igual
nin
polo mesmo, todo conta
ás
veces o silencio
é
unha fibra de amianto
illante,
incombustíbel e resistente
o
chapapote nun océano inmenso
unha
fenda profunda que doe
un
último respecto
un
pano branco ao sol
un
grito na noite
unha
chamada de atención
o
amparo do indiferente
un
ás debaixo da manga
é
a gorida dos delincuentes
a
arma letal dos intrépidos covardes
refuxio
dos amores imposíbeis
porque
o namorado canta
un
muro de contención
unha
mínima expresión
é
unha casa grande pechada
para
min, o silencio é todo canto vos dixen
canto
vos levo dito, ollade
o
silencio é todo menos calado.
Sem comentários:
Enviar um comentário