tal Penélope

"Penélope tecendo"

Mnemosina

Non sei se saberei amarte tanto

como soñei facelo

Non sei se en realidade as miñas mans

saberán levarte á éxtase

da mesma forma que cando che penso

Non son para sempre,

A performance é un misterio

e as mans gardan con receo

a máxica tea

que teces de día con paixón

e de noite con astucia, tal Penélope,

desteces.

Raquel Pazos

Despois de vinte anos de ausencia Ulises arribou á fin a Ítaca, onde ninguén o recoñeceu. Entrementres, crendo viúva á fermosa Penélope, acudiran infinidade de pretendentes que a ostigaban a que elixise entre eles un marido, e volvese casar.

Penélope, que non perdía as esperanzas de volver ver ao seu querido Ulises, respondíalles que non contraería segundas nupcias ata concluír de bordar unha tea que destinara para mortalla do seu sogro Laertes. Bordaba de día, e de noite desbarataba o que fixera, para que non se concluíse a súa obra, polo cal se di do que se empeza e non se remata, a pesar de traballar niso, que é «a tea de Penélope»

A Mitoloxía contada aos nenos e historia dos grandes homes da Grecia

Fernán Caballero