13 de agosto de 2013

A MIÑA DOPAMINA



O estertor doce dos peixes
no vórtice do mar
O son único dunha man a bater implacábel
no translúcido cristal
A voz dos poderosos
A broza no camiño,
no camiño sempre

Nada é comparábel,
meu amor
Desobediencia é
a miña dopamina

Licencia de Creative Commons
Raquel Pazos
Vigo, 13 de agosto 2013
Festivaliño e a Poesía do Condado







Sem comentários:

Enviar um comentário