Recorda que unha tarde de domingo de fai tempo

me dixeches

que esa noite escribirías un poema

-xa eras quen de acoutarme espazo e tempo

e deume medo

percorrín todos os andares, perdínme por estreitos corredores

-agora sei que hai anos subo e baixo polos versos dun poema

que nunca existiu.

Raquel Pazos

26 de marzo