Esa
dor
A
pena sabe a nata
é
branca e non engorda
mais
satura
A
pena non te deixa durmir pola noite
A
pena adelgázame
A
pena é unha nube gris
que
sempre anuncia tempestade
e
vén por enzoufarnos
Ti
fas todo por min,
menos
quererme
Resistir
é vencer
Dálle
unha labazada a ese fantasma
inda
que a pena pese
como
a pedra de Sísifo
e
o noso sexa xa un contrato
que
se dá por extinguido.
Raquel Pazos
Vigo, 27 de Xaneiro de 2013
Sem comentários:
Enviar um comentário