doce amencer
Abre o día
mais eu prefiro a tranquilidade absoluta entre as sabas
oio o ruído dos coches ao pasar
e os tacóns da veciña de arriba que veñen e van.
teño mocos
e teño que me erguer para soarme
a máis de 120, rapidiño…
que me quero meter na cama quente
pechar os ollos e conducir o soño
fóra, algún paxariño póusase no peitoril da ventá
escoito as uñas no aluminio de acá para alá
e…
o cachiño de papel de me soar, acábase
Vigo, 25 de abril 2011
Sem comentários:
Enviar um comentário