A flor entronizada
Canda nenos
xogamos
pechados no baño
e preso no peito
brincaba inconsciente
o corazón
Levamos ocultas connosco as imaxes
que ninguén saberá
porque é difícil contar
que desde tan curta idade
coñeciamos o segredo máis profundo
as razóns e o por que
Porque atopei o momento preciso no que te bicar
e a penas recordo o teu rostro
pero estás tan presente…!
Daquela recoñeciamos con certeza
que hai erros que acometer
e que ás veces, paga a pena
dicir adeus
Porque es a prezada peza
que conformo agora na area
en pé, disposta
Es a flor entronizada
e despedirnos… será un don
26 – 12- 2010
Logo da lectura de RODÓ - Mirando xogar a un neno
Ver entrada seguinte
Sem comentários:
Enviar um comentário